SAĞLIK MI, O NE?

Orta çağda kirli Avrupa sokaklarında yağ ile yanan kandillerin ışığında uzun tırnaklı  elleri ile bir gebeyi doğurtuyordu doktor. Göbekli, sakallı, yağlı saçları alnında telaşın sebebi ter damlaları. Ebe kadın kirli çarşafları sıcak suda yıkıyor, dışarda heyecanlı bir bekleyiş. Duvara bitişik şöminenin  içinde su kaynıyor, duvarları kağıt kaplı geniş odanın ortasındaki yatakta kadın acı ile haykırıyordu. Çığlıklar kesildi aniden, bir bebek sesi. Doktor mendili ile alnını sildi. Ebe bebeği silik bir tebessüm ile kadının kollarına verdi. Kadının yüzünde bir mutluluk. Oysa belki haftaya bu yüz ölümle tanışacak.

                Bir sokak arkada taş duvarlı bir evde bir başka doktor bir çocuğa bakıyordu. Çocuk sessiz, kadın sessiz  içerisi ölüm kadar sessiz. Kadın yatakta hareketsiz. Doktor çantasından çıkardığı kulaklık ile çocuğu dinledi, yüzünde keder ve acı vardı. Çocuğu bıraktı kadına  yaklaştı. Mum ışığını kadının  yüzüne tuttu. Kadının silik yüzünü gördü. Nefes alışı bozuktu. Kulaklığı ile dinledi kadını. Yüzündeki telaş arttı. Ama çaresizdi. Kadın birkaç düzensiz nefes aldı. Durdu soluması. Doktor, hüzünle kirli ellerini uzattı, kadının açık kalan gözlerini kapattı. Çocuğa yöneldi. Onunda durmuştu nefesi. Kirli zıbınını yüzüne kapattı. Odanın kapısında bekleyenlerin yanına çıktı. Konuştular bir süre ayrıldı aralarından, çantasını üstü kapalı faytona fırlattı. Araba at nalı sesleri ile karanlıkta kayboldu.

                Koyu karanlık sokaklarda zayıf köpekler, bekçilerin telaşsız esnemeleri, hayat kadınlarının küfürlü haykırışları, kenarlarda kıvrılıp uyuyan düşkün ayyaşlar, öksürük sesleri, telaşlı koşturmalar. Bir adam ölmüş, üzerindekiler karıştırılmış, cepleri boşaltılmış, bir kadın ölmüş nehir kenarında bekliyor cesedi. Avrupa’da çok az hekim var. Çok az hastanede kirli yataklarda ölüme seyircilik hakim. Ama yine de hekim önemli. Zenginler, soylular ve tacirler için bir hekime muayene olmak tören gibi. Yılda birkaç yıkanma şansı olsa bile hekime giderken mutlaka en azından siliniliyor.  Ölüm kol geziyor. Hekim sayısı çok az hele cerrah neredeyse yok. Çocuklar ve doğum yapan kadınların neredeyse yarısı ölüyor, sokaklarda ölüm kol geziyor. Hekim yok hemşire yok.

                Bu çok geçmişte orta çağda yaşandı. Uzun yıllar boyunca sağlıkta önemli gelişmeler oldu. Artık sokaklarda ölümler yok, artık doğumlar hastanelerde, artık çocuklar güle oynaya büyüyor. Fakat bu arada bir şeyler de değişiyor. Artık dünyada hekim olmak isteyenlerin sayısı azalıyor. Neredeyse kimse cerrah olmak istemiyor. Avrupa ve Amerika kıtasında yargılamalar, tazminat davaları, bizim ülkemiz gibi ülkelerde hekimler ve sağlık çalışanlarına yönelen şiddet nedeniyle her yıl çok daha az hekim cerrah oluyor, kritik hasta bakıyor. Böyle giderse kısa süre sonra istesek de bizi tedavi edecek, ameliyat edecek hekim bulamayacağız. Ortaçağ Avrupa’sını unutmayın. Post modern bir ortaçağ sağlık durumu ile karşılaşabiliriz. Bugün yarattığınız şiddetin sizi olmasa bile geleceğinizi vurabileceğini sakın unutmayın.