BAŞIMIZA İŞSİZLİK AÇMAYALIM

İçecek reklamlarından acayip etkilendiğim için (bulunduğum ortamın değişmemesi için) içeceğimi yudum yudum içiyorum. Etrafı kolaçan ediyorum, bir kıpırdama var mıdır diye. Hele ki yakınımda birisi nektarisini içmeye başlayınca, koluna vuruyorum. “Durur musun? Sen ne yaptığının farkında mısın? Durduk yere neşe gelecek, müzik çalacak, plaja dönüşecek bulunduğumuz dolaylı tümlecimiz. Çıplak insanlar coşacak yanımızda yöremizde. Tüm bunlara hazır mısın?” diyorum. Onun verdiği cevap da diğerleriyle aynıdır, “Yoo, neden öyle olsun ki? Çok saçma değil mi? Alt tarafı kayısı nektarisini kafama dikiyorum” der. “Reklamları hiç izlemiyor musun? Reklamlar bir ürünü bize en iyi tanıtan yayın şeysi değil midir?” derim. “Anladım seni. Reklamlar da içecek içen insanların etrafı pür neşe oluyor, biz de işyerindeyiz. Patron bizi kovar! Haklısın, ben en iyisi içmeyeyim. Başımıza iş değil de işsizlik açmayayım! Sağol, uyardığın için” der. Duyarlı ve akıllı insanın hali başka oluyor canım!

            “Açken sen sen değilsin” sözü ile kendine çeki düzen verip, sorgulamaya başlıyorsun bazı şeyleri. “Ovalıyorum, ovalıyorum çıkmıyor” sözü ile ovalanınca bir şeyin çıkmadığını, farklı sonuçlar doğurabileceğini öğreniyoruz.

            “Kirlenmek güzeldir” sözü ile kirlenmenin bir bedeli olduğunu, nasıl kirlendiğinin bir önemi olmadığını öğreniyoruz. Başına gelebilecek tüm felaketten daha önemlidir, yıkanması. Yıkanınca da lekenin çıkmaması, insanları daha çok ürkütüyor.

            Bir ordu evinde yemeklerini tüketmiş, bulaşıkları mutfaktaki tezgâhta kendine bir yer bulamamış gökdelen gibi konulmuşken, evin hanımefendisi bu vaziyeti eline aldığı bulaşık deterjanı ile gülerek (sinirlenmesi gerekirken) karşılıyor. Sanki deterjan onun çalışanı ve bulaşıkları deterjan tek başına yıkayacak. Bu kafada ki hanımefendiler lokanta da güler yüzle çalışacağı için çok verimli olurlar. Vereceksiniz istediği marka deterjanı tek başına bırakacaksınız tabaklarla.